Laatste kans
Je laatste kans om de kerstkaart te bestellen! Ik zeg het maar even, want er zijn altijd mensen die het totaal vergeten en achter m’n postduiven aan hollen als die de kaarten rondbrengen. Lullig voor…
Toch feest op je kerstkaart
Jij, ik, wij weten dat alles twee kanten heeft. Ook nu. De één vindt het een dodelijk saaie tijd, de ander is opgelucht dat ze niet naar allerlei afspraken hoeft. Er zijn moeilijkheden, maar ook…
Geen corona te bekennen
Blog met foto’s van het opbouwen van een schilderij. Dat gebruik ik voor de jaarlijkse kerstkaart die mensen bij me kunnen bestellen.
Gezelligheid in onzekere tijd
Eindelijk zag ik mijn kans weer schoon, ik wreef me blij in de handen. Ooit heb ik samen met mijn tweelingzus Nynke boeken gemaakt, maar het kwam er maar niet meer van. Toen zei de ene…
Dikke kont en duckface
Neem die bolle konten die nu zo mooi worden gevonden bij vrouwen, daar wilden we 15 jaar geleden nog niet dood mee gevonden worden. Of denk aan de mode van nu, opgespoten lippen waarmee je…
Wie ben jij?
Ken jij jezelf eigenlijk? En wat maakt dat jij jij bent? Zo vrolijk, sportief, zo nadenkend, of eeeeh… stiekem eeuwig chagerijnig? Hartstikke leuk onderwerp om over na te denken, dus ja: daar moest een boek…
Ja sorry hoor…
…ik vond het een ronduit rommelige zomer. Op een stevige wandeling in de gloeiende hitte -ik wil wel waar voor m’n geld als ik op vakantie ben!- blijk ik te hallucineren: Of hoe zit het,…
Het klopt voor geen meter
Ik snap heus wel dat niemand zo’n oranje gezicht heeft. Behalve een zekere persoon uit Amerika, wiens naam we niet zullen noemen.Toegegeven, zulke korte armpjes heeft diegene dan weer niet. Maar ik ontdek steeds meer…
Hoe ik mezelf verloor
Eigenlijk wilde ik dolgraag naar De Kunstacademie.Maar ik was heel verlegen, kwam uit een dorp, en die mensen op de Groningse kunstacademie leken me behoorlijk enge types. Stadse, échte kunstenaars, en vast heel assertief. Dus…
Laat ik het netjes houden
Waarheid als een koe: ‘Thuis is waar je jezelf kan zijn.’ Je kunt er uit je neus eten, een vieze scheet laten, maar ik hou het netjes en laat deze vrouw (meisje?) gewoon chips eten.…
Waar is het feestje! Daar…?
Soms moet je weer eens een sprong in het duister wagen, nou daar ga ik! Ik maak nauwelijks een schets, weet in mijn hoofd wat ik óngeveer wil maken, maar verder bedenk ik het al…
Hoe schilder je het donker?
Wat ik lastig vind, en wat soms faliekant mislukt: het donker schilderen. Deze uil -voor een klein prentenboekje– gaat naar bed, bij het schijnsel van een lichtje. Wat het nog lastiger maakt, is dat ik…
