Mijn moeder schiet uit haar tuinstoel, die achterover valt.
“Wacht even. Zien jullie Hester?”

We kijken om ons heen.
Hester hobbelt vast ergens in het gras rond.
Ze is de jongste en interesseert ons niet, wij zijn al 6, 7 en 7 jaar.

schilderij gouache

Maar nee, in de tuin is ze niet.

We zoeken in huis, onwillig nog.
Mijn vader rent naar de schuur. We kijken in de auto, ónder de auto.
In de moestuin, achter de stokbonen.

schilderij gouache
Benauwd kijken we bij de vijver, de sloot naast huis, onder de struiken.
Waarschuwen de bejaarde buren.
We maken een plan, jij neemt die kant ik pak de fiets hoe ver kan ze zijn? Hoe lang is ze al weg?

aan-het-spoor-denken

We waarschuwen de andere buren, iedereen zoekt, mijn moeder probeert haar paniek niet meer te verbergen.
Na uren zoeken (waren het uren? Het voelde als uren) horen we heel in de verte een roep.

“…..gevonden!”

…In een droge sloot, samen met de honden.
Diep in slaap, vermoeid van de reis.

schilderen gouache

Herinnering levend gehouden door mijn moeder, Teatske, en geschilderd door mij. Met gouache op Montval aquarelpapier.
Hester heeft nu zelf twee kinderen en haar eigen paardenstal, op de plek waar de bejaarde buren woonden.

Wil je het delen? Graag!

11 reacties. Reactie plaatsen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Dit is een verplicht veld
Dit is een verplicht veld
Geef een geldig e-mailadres op.
Accepteer de voorwaarden om door te gaan