Wonderlijk toch, hoe die dingen samen komen.

1. het is lente
2. er ligt een opgespannen papier voor je klaar (vorige week meegedaan hoop ik?!)
3. je hebt zin om te experimenteren

GRIJP DIT MOMENT, SPEEL MET INKT
Doop een dikke kwast in het water en maak je papier nat. Op die delen waar je wilt dat de inkt uitvloeit.

Spetteren maar. Met inktdruppels aan je penseel, of zoals hier met een pipet, kijk maar.
Ik probeer hier patroontjes te krijgen met drie kleuren. Ha, bloemetjes.

Met een penseel en beige inkt (in dit geval Zeichentuschen) proberen bloemstelen te krijgen.
He, het wordt te streperig, er overheen met penseel en water zodat het vervaagt.
Daar weer druppen inkt op laten vallen.
Bij jou gaat het ongetwijfeld totaal anders. Leuk!

Ik wil er ook met een pennetje in tekenen, dus ik laat dit een uurtje drogen.
Anders vernaggel ik het papier.

Hmmm, en nu?
Even van een afstandje kijken.
Mij lijkt grijs erbij mooi, met een pennetje. Wacht, een huisje van streepjes.

Wanneer ga je te ver en zit je het te verknoeien?
Lastig inschatten. Maar ja, dit is natuurlijk waar experimenteren om draait, dat je niet weet waar je uitkomt.

VOORUIT MET DE GEIT
Die bloemen mogen er meer uit springen, met markers trek ik jolige strepen op de bloembladen.

Goed, goed.
Het huisje lijkt een fabriekje door het grijs, vind je niet? Ik ga er met oranje potlood overheen, ook over de wolken.

Uitsnijden maar en KLAAR!
‘Een huisje, overweldigd door de lente’

Hoe ben jij gevaren, heb je de lente te pakken gekregen?
Het oncontroleerbare vind ik zelf erg leuk, en daar weer op inspelen.
’t Is sowieso leerzaam, en ik ga dit ongetwijfeld weer ergens gebruiken.

PS. Kom ook een middag experimenteren in mijn atelier.
Illustreren en vooral ‘spelen’.
Zondag 26 mei is er een illustratie-workshop.
Geef je nu hier op, vol=vol.

Deel dit gerust, voor mensen die dit interessant kunnen vinden.