Wat moet er als aller- allereerste gebeuren, als je een boek illustreert?
Er moet een omslag komen. De aanbiedingsfolder met het boek moet nl al gauw naar de boekwinkels.
Dus: in december vorig jaar maakte ik een schets voor het markante vrouwenboek.
Het verhalenboek is voor mensen vanaf een jaar of 9.
Over Nederlandse vrouwen die een belangrijke rol in onze geschiedenis hebben gespeeld.
Deze schets werd gelijk afgekeurd.
Nou ja, het zijn hartstikke aardige lui daar bij Van Holkema en Warendorf, zo bot werd het niet verwoord, maar het kwam er wel op neer.
Daarbij: Arend -de schrijver- had een goed idee, een scène met een stoet kamelen.
De kamelenstoet van Alexine, de ontdekkingsreizigster die uiteindelijk in de Sahara het loodje legde.
Ik ben eigenwijs en hou niet van een bruine kamelenstoet, dus een ander idee verstuurd.
Tja, nee, het zou -aldus de redacteur- tóch mooier zijn als er echt een ‘scène’ op de omslag kwam. Iets waar meer beweging in zat.
Bijvoorbeeld Alexine. Met een stoet kamelen misschien, in de woestijn of zo?
Eigenwijsheid kent geen tijd, daarbij hou ik er niet van als er al iets voor me is bedacht. Zelluf doen!
En met een beetje goeie wil lijkt een paard best op een kameel, toch? Daarbij, Alexine racete als kind te paard door Den Haag, waar zeer afkeurend over werd gesproken, waar ze zich natuurlijk niks van aantrok.
Hm leuk, dat wel, maar toch ook weer niet, vond de redacteur. Een beetje te activistisch, met die hand omhoog waar je ook een vuist in zou kunnen zien, en had ik wel eens gedacht aan bijvoorbeeld een kamee-…?
Zucht.
I-pad erbij gepakt en met frisse tegenzin een nieuwe schets zitten droedelen met een kameel erop.
Geen bruine kameel, maar ánders, doorzichtig.
Okee, zoiets dan…? Moest wel nog veel aan gebeuren.
Werkelijk.
Laaiende reacties. Fantástisch, bijna niks meer aan doen, zo was ie al praktisch goed.
Huh?
Wantrouwend liet ik ‘m aan wat dierbaren laten zien, die óók al zo blij en enthousiast reageerden.
Ik ging de schets met andere ogen bekijken.
Misschien was het écht wat?
Verdorie. Ik moest het schoorvoetend toegeven.
De tekening gewoon op de i-Pad afgemaakt,
en kijk nou ‘es hoe de omslag er inclusief vormgeving van Petra Gerritsen uitziet:
Soms moet je je trots vrouwmoedig inslikken, de redacteur en schrijver bedanken (bij deze jongens) en vervolgens blij en trots zijn, hiep hiep in de gloria.
Zaterdag 28 september om 14 uur zijn Arend van Dam en ik in de Groningse Kinderboekhandel. Om te vieren dat het boek er is. Zin om te komen..? Neem je kind vooral mee, want Arend leest uit het boek voor. Feest!
16 reacties. Reactie plaatsen
Beautifoel. Eigenzinnig, helder, aantrekkelijk. Gaat een hit worden dit boek.
Ik hooooop het! Zou geweldig zijn.
Jaaaah,mooi! Ook de kleurkeuze. Wat is t toch heerlijk om zo’ n heel wordingsproces te lezen. Je verwoord het zo levendig maar vooral zo eerlijk en met jouw humor. Genieten! Bedankt dat je dit met ons deelt.
Dank je Toria. Tot de 28e hè? Leuk dat jij én je kleindochter komen.
Super leuk beschreven en mooie tekeningen (alle drie)!
Ik ben benieuwd naar het boek
Daar kun je trots op zijn!. Prachtig kleurverloop.
Spannend joh! Ik ben benieuwd wanneer je hem echt in handen hebt. Sowieso komende week!
Hahaha sorry, moest erg lachen om jouw ‘eigenwijsheid’. Zou mij ook kunnen gebeuren op ander vlak.
Is het boek echt alleen geschikt vanaf 9 jaar? Het lijkt mij eigenlijk ook wel leuk om te komen bij de presentatie (als er geen andere afspraken gepland worden) maar onze oudste is 6 jaar. Het boek klinkt erg interessant!
Nee joh, ook prima geschikt voor 6-jarigen volgens mij. Gewoon komen als het je leuk lijkt.
Ok dank je, ik hou het even in mijn achterhoofd 🙂
Wat geweldig Marijke en wat leuk om het hele proces te volgen! Gefeliciteerd met het prachtige resultaat!
Zo leuk weer om dit proces te volgen!
Ga het boek zeker aanschaffen!
Wordt altijd vrolijk van jouw verhalen… Heel inspirerend ook!
Aukje Berber
Leuk Aukje 🙂
Wauw, werkelijk een prachtig omslag!!!!
Dank je Maris! Ben er zelf ook nog steeds erg blij mee.