Het was bijna beklonken.
Een educatieve uitgeverij vroeg me voor een grote tekenklus. We werden het eens over de prijs en de hoeveelheid illustraties.
Er moest alleen nog een contract worden ondertekend voordat ik aan de slag kon.
Toen mailde de redacteur: kon ze me die middag bellen..? Er waren wat problemen.
Overkomelijk, misschien, maar toch.
Ik viel van mijn stoel toen ik dat hoorde.
Het punt is namelijk: ik hoor zo nu en dan, al sinds ik van de kunstacademie kom, dat mijn werk ‘te literair’ is. Beetje vaag, ik snap nooit wat daar precies mee wordt bedoeld.
Maar ik denk dan zoiets als: te kunstzinnig, beetje moeilijk, elitair.
Dat mijn werk ‘te plat’ is, lijkt me het tegenovergestelde.
Dan is de vraag…
Misschien zijn beide meningen wel waar. Of geen van beide.
WAT DOE JE MET KRITIEK?
Constructieve kritiek is natuurlijk heel zinvol, die zal ik -na heel hard slikken- zeker niet terzijde schuiven.
Maar met kreten als ‘te literair’ of ‘te plat’ kan ik niks.
Een freelancer krijgt de klanten die bij haar past.
Uiteraard kom ik wel eens in de situatie dat ik me in allerlei bochten wring om een klant tevreden te stellen, maar dat hou je op de lange duur niet vol.
En nu?
De redacteur wil nog proberen om de schrijfster over te halen, ze had vast mijn website niet goed bekeken, etc.
Gelukkig heb ik het al erg druk, en kan ik het me veroorloven mijn schouders op te halen.
Graag of niet!
10 reacties. Reactie plaatsen
Het kan zijn dat ze van haar schreden terugkeert en inderdaad niet goed gekeken heeft. Of een beetje moet ‘wennen’ en er daarna toch enthousiast over wordt (dat heb ik zelf ook weleens gehad). Maar als een auteur niet blij wordt van een illustratiestijl, wordt het de hond in de pot en dan loslaten die handel. Wel jammer dat de redacteur de specifieke reden noemde, dat had niet gehoeven, want ‘plat’ is een een loze term en wat moet je daarmee? De redacteur had ook kunnen zeggen dat jouw illustratiestijl de schrijfster niet voldoende aanspreekt, want dat kan natuurlijk, smaken verschillen. Ik vind deze post trouwens wel weer erg geestig in beeld gebracht, wat kan jij dat toch goed! En fijn om te lezen dat je druk bent en dús veel gevraagd (*plek voor feestelijke emoji*).
Ach, ik moet zeggen dat ik het wel verfrissend dat de redacteur de echte reden doorgaf. Zo hoor je nog eens wat!
Het raakt me ook niet echt, omdat ik de kritiek niet zo herken.
Ja, heel fijn dat het druk is! Ben ik blij mee.
Jeetje, wat een verhaal! Wel heel fijn dat je in staat bent je schouders op te halen en te denken: ‘en weer door!’
Fijne ???? Pasen!
Jaaaa, een zzp’er is nooit zeker van d’r zaak. Jij ook fijne dagen Mascha!
Dag Marijke,
Heel fijn dat je dit zo open en expressief deelt, want dat kom je natuurlijk ook tegen als illustrator: afwijzing. Inderdaad nogal ‘plat’ de reactie. In plaats van gewoon te zeggen, ik voel geen connectie met je werk, want waarschijnlijk is het dat. In elk geval plat zou ik je werk niet noemen, speels, vrolijk, expressief vol humor. Ik geniet er telkens van…
Zo! Dat zijn mooie kwalificaties.
En ja, afwijzing hoort er ook bij, je kunt nooit alleen maar winnen. Verliezen is part of the game.
Ach ja Marijke, graag of niet….maar wel naar als het al bijna beklonken is…
Ik vind je werk in ieder geval helemaal TOP en pffff al die deftige beweringen…die mijns inziens vaak nergens op slaan: om een punthoofd van te krijgen.
‘Nei dizze wer n frisse’ zei mijn mem altijd ????
Hahaha, een mem heeft altijd gelijk.
“Graag of niet”, precies!
Als iemand niet overtuigd is van je werk, wordt het meestal alsof je een dood paard achter je aan moet slepen.
Het overkwam mij laatst ook, na een half jaar van contact en overleg, dat een groot project niet doorging omdat ze er toch niet in geloofden dat ik het kon. Kan ik heus wel, maar als je er in moet gaan met het idee dat je ze constant moet overtuigen, wordt het werk er niet beter op 🙂
Klopt, van dat trekken aan een dood paard. Werkt helemaal niet fijn.
De kwestie van jou klinkt nog vervelender, als je er al een half jaar over aan het praten was. Lullig zeg.