Daar verschijnt de neus van een draak, een beetje modderig van kleur.
Maakt niet uit, dat valt straks hopelijk niet meer op.
Dit is het begin van een nieuwe spread voor mijn eigen prentenboek (een zoekboek).
Het kind Dies belt, zoekende naar de poes, één voor één bij de buurhuizen aan.
Vandaag staat ze voor de deur van een huis vól mythische wezens.
Een zoon van mij is al van jongs af aan dol op mythische verhalen,
dus ik heb hem uitgehoord over de soortenrijkdom daarin.
Die blijkt groot te zijn, vandaar dat ik wel een overzichtje kon gebruiken:
Heerlijk om te tekenen, al die Fantastische dieren met vurige vleugels, kronkelende horens en kromme poten.
Je kunt je nooit een breuk vallen, want hoe draken of wyferns er precies uitzagen? Niemand die het weet.
In dit huis wordt er geboren, gevlogen, gepoept, en dit alles moet gemanaged worden:
Ik kies weer een paar kleuren uit die de boventoon voeren, namelijk paars/roze en groen/blauw.
Zo wordt het in alle drukte toch een eenheid.
Terwijl ik me uit zit te leven op een griffioen…
en een paar Pegasussen…
kom ik tot overmaat van vreugde in de kringloop een oud boek over Schotland tegen.
Het smeekt erom, om uit geknipt te worden.
Hmmm….
Mytische wezens plus oude kasteelmuren?
Hier ga ik wat moois van maken!
Dat wordt doorknutselen deze zomer.
Ik neem blogvakantie, maar volg me gezellig op Instagram.
Last but not least:
mijn grote dank voor jullie betrokkenheid en leuke reacties, iedere keer weer.
Heb een hele fijne zomer,
Hasta la Pasta!
6 reacties. Reactie plaatsen
Heerlijk!!!
🙂
Jij een mooie dichtzomer Boudewijn!
Mooie zomervakantie Marijke. Ben benieuwd naar de illustratie als-ie af is. Hij is nu al mooi.
Dank je Linda, goed om te horen.
Hoi Marijke, ík lees eigenlijk altijd je blogs als ik op de wifi kan.. en nu heb ik een hotspot. dus kan het altijd. Maar reageren deed ik eigenlijk nooit.. ervaar het altijd als the making of, work in progress.. en mijn reactie ,als ik pas laat kan lezen, als mosterd na de maaltijd..
maar een algemene opmerking van jou over reacties lokt nu bij mij wel een reactie uit.. Ik geniet van het volgen van je proces.. Dat wil ik je dan toch even laten weten..
O ja, dat begrijp ik, nu je het zo zegt.
Maar wat leuk dat je het laat weten, dat je ervan geniet. Dat houdt me nl wel aan de gang, anders lijkt het alsof ik in het luchtledige deze blogs zit te typen. Dank, dus!