Hier zie je een groep mensen. Wat hebben zij gemeen? Roept u maar!
“Het zijn juryleden voor een Pioenrozenwedstrijd”
Nee.
“Dit zijn duidelijk singles op een datingmiddag voor autisten.”
Nee!
“Hebbes, iedereen hier doet mee aan een telling van Irritante Muggensoorten.”
Bíjna.
Nee, iedereen is zelfstandig ondernemer. En belangrijker: allemaal lid van een Broodfonds.
Rare naam, fijn initiatief.
Stel, ik breek mijn tekenarm. Complicaties erbij, revalidatie, 6 maanden kan ik niet werken. Niemand die mij doorbetaalt, ik heb al die tijd €0 inkomen.
Geen probleem
Nu kun je je dus aansluiten bij zo’n coöperatie. Je vormt een groep van 20 tot 50 mensen en iedereen legt maandelijks geld in.
Als ik mijn arm breek krijg ik geld op mijn rekening waar ik brood van kan kopen. Bonus: meelevende kaartjes en mails.
Het allerleukste vind ik: dit gaat op basis van vertrouwen. Als ik zeg dat ik ziek ben, ben ik ziek.
Vandaar dat we hier zitten, we leren elkaar beter kennen. Want als je elkaar kent beschaam je het vertrouwen niet. We zitten met elkaar in hetzelfde, prettige schuitje.
En over die muggentelling: kort na het fotogenieke moment aan tafel werden we werkelijk helemaal lek geprikt, dus tijd om te tellen hadden we niet. Maar het waren er vele, vele.
6 reacties. Reactie plaatsen
mooi initiatief, hele grappige illustratie en verrassende blogpost!
wat een leuke broodkoppies!
Wat een prachtig fonds! En uniek in deze tijd,denk ik.Helaas.Hopelijk hoef je er nooit gebruik van te maken,Marijke!
De Broodfondsen schieten als paddestoelen de grond uit, Janna, er is veel behoefte aan. Van dat langdurig ziek zijn weet jij alles, helaas…
Mooi, ik heb hier eerder over gelezen, een mooi initiatief voor zzp-ers! Waar zaten al die muggen? Dan hoeven wij er niet meer naar toe, want het plekje lojkt heel ydillisch, mooi om vertrouwen te kweken!
In de Weerribben. Volgens mij moet je daar niet naartoe hoor…pfff, we werden er echt gek van.