Mijn hersenen stonden al een tijd te pruttelen.
Het boek van Simon Sinek dat ik vorige week las gaf me het laatste zetje: ik start een project!

Een paar jaar geleden maakt ik deze tekening.

Het sluimerde sindsdien: ik wilde meer van dat soort dingen maken, maar had er de tijd niet voor, wist niet hoe dan, en meer van dat soort smoesjes.

AFGELOPEN MET DIE EXCUSES
Met de billen bloot.

Ik ga een serie tekeningen maken onder de noemer:

• de serie dient geen enkel doel, behalve: mezelf verder brengen. In fantasie, durf, stijl
• ik wil iets maken dat raakt. Daarbij kan ik alleen op mezelf afgaan, dus de maatstaf hierin ben ikzelf
• frequentie: 1 tekening per maand, en ik plaats ‘m hier op het blog.

DE UITKOMST
Waar ik ga uitkomen? Geen idee, ik staar ins blaue hinein. En dat is juist de bedoeling.

Ramsey Nasr hield een speech die me uit het hart gegrepen was.
Over de onnuttigheid van bepaalde zaken als kunst, en de noodzaak van hun bestaan.

Het mag voor velen een belachelijke bewering zijn, maar kunst en klassieke talen dienen een minstens zo belangrijk doel als nut en rendement tezamen: ze vormen hun noodzakelijk tegendeel.
Klassieke talen bieden uitzicht op een wereld die niet langer bestaat; kunst biedt uitzicht op een wereld die nooit heeft bestaan en altijd mogelijk blijft.

(…)

Het maakt onze wereld groter en verwarrender.

Dat is wat ik wil: uitzicht bieden op een wereld die nooit heeft bestaan en altijd mogelijk blijft.
Wow, dat iemand zó kan verwoorden wat jij ergens vaag-weg in je hoofd hebt hangen.

Lees de hele speech vooral: Trap het rendementsdenken van school

Heb jij ook al een tijdlang iets liggen sudderen?
Trek met me op!

Kan in een hele andere hoek zijn, iets met muziek, foto’s, handwerken… zandkastelen bouwen.
Het gaat erom dat het voor jou persoonlijk belangrijk is.
Grijp dit moment aan om aan de slag te gaan, zodat we elkaars stok achter de deur zijn.

Mail me, of zet het hieronder.
En deel dit blog als je wilt. Hoe meer zielen hoe meer vreugd.