Een opdracht voor een portret van 2 kinderen. Leuk en spannend.
Ik wil het graag goed doen natuurlijk, en wat krijg je als je teveel je best doet?

Juist, verkramping.
Een portret kan gauw iets stijfs krijgen.

Wat scheelt, en wat me vrijheid geeft:
de jongen wil graag Superman zijn, het meisje Alice in Wonderland.

Daar krijgt het gelijk al iets ánders van, iets sprookjesachtigs.

Nadat de schets is goedgekeurd door de klant, begin ik met het druppelen met inkt.
Dat zet de goeie toon, zo ga ik lekker los van start.

KLANT
Van te voren heb ik met de klant doorgesproken wat zij wil.
Zij houdt van de groen/blauwe natuur in mijn werk en vindt het leuk als ik daar iets mee doe.
Ook wil ze graag details zoals insecten, een slak, wat bloemen.

SCHILDEREN
Met grote halen waterverf varens en bladeren schilderen, ik probeer er vooral beweging in te krijgen.

Dan het moeilijke deel, de gezichtjes.
Dat luistert nauw.
Ik heb foto’s van de kinderen, maar het is niet de bedoeling dat het realistische portretten worden.

Het gaat meer om het ‘idee’ van de kinderen.
Waarbij de vorm van de gezichten en de ogen ongeveer kloppen, en het haar.

De ogen van de jongen, langwerpig van vorm, zijn meteen goed.
Op de ogen van het meisje zit ik langer te prutsen.

Ze worden net ietsje ronder van vorm, zie je?

En dan het allerleukste: de afwerking!
Ik weet intussen dat de tekening is geslaagd, daar hoef ik me niet meer druk om te maken.

Lekker details tekenen, bloemen die niet ‘echt’ hoeven te lijken, een slakje.
De varens verduidelijken, niet te precies en netjes.

Het werk wordt uitgesneden op A4 formaat, rondom neem ik een paar centimeter extra zodat hij goed in een passepartout of lijst past.
Hij is af, en zelf ben ik blij dat ‘ie mooi levendig is gebleven.

Hop, daar gaan ze naar hun rechtmatige eigenaar.

Gelukkig is zij er erg blij mee.
Zelfs Superman & Alice in Wonderland themselves gaven er hun goedkeuring aan.
Met de hartelijke groeten.

PS. Stuur deze blog gerust door naar iemand voor wie dit interessant is.