Het líjkt van een leien dakje te gaan.

Fluitend ga ik aan de slag met een schilderij van Alexandrine Tinne en d’r paard.
Het kost veel tijd voordat ik een schets heb waar ik écht tevreden mee ben, maar ach.
De basis moet goed zijn nietwaar.

• verhoudingen van het paard moeten kloppen, al wil ik niet een ál te realistisch dier
• vrouw moet goed op het paard zitten, niet te groot of te klein zijn ten opzichte van het paard
  

Alexandrine Tinne is -2 eeuwen geleden- een zeer eigengereid meisje,
dat uitgroeit tot een zo mogelijk nóg eigenzinniger ontdekkingsreizigster.

GOED BEZIG?
Ik bereid me goed voor vandaag, maak een proefje met twee kleuren roze,
en zie dat de linkerstaaltjes van Winsor en Newton het meest helder en uitgesproken zijn, dat wordt de achtergrond.

Enerzijds verdient Alexandrine niks dan het allerbeste, anderzijds heb ik snode plannen
waar ik hier nog niks over kan zeggen.

Zo, de hele achtergrond wordt roze.
TIP
Als je alles in 1 kleur schildert, en die kleur daarna dus overal doorheen komt, krijgt een schilderij automatisch samenhang.
Daar gaan we.

Wat krijgen we nu?!
Aaaaargh, ik heb het verkeerde papier gebruikt. Welke? Eeeh…. geen idee.
Maar het gaat pillen als het echt nat wordt!
Shit, ik moet overnieuw beginnen.

NU GOED PAPIER 
Op echt aquarelpapier in ieder geval.
Arches bijvoorbeeld, en dan Hot Pressed (HP).

Hot Pressed, oftewel Heet Geperst, is vrij glad.
Cold Pressed is er ook, maar heeft een té duidelijke structuur voor mij.

Andere merken, zoals Canson hieronder: ook prima.
En hoe zwaarder het papier, hoe minder het gaat bobbelen, deze is 300 gram.

Als je meer advies wilt over aquarelpapier-soorten lees dan ook een blog van Splendith.

GELUK BIJ EEN ONGELUK
Maar!
Na een nachtje slapen bedenk ik dat Alexandrine een flitsender schilderij moet krijgen.
Als meisje was ze the talk of the town door met haar paard door buurt en bos te crossen.
Papier opspannen, drogen met de föhn, en schetsen weer.

Volgende week zet ik dit in de verf.
Jiehaa!