Hoewel het een aantal jaar geleden is, weet ik het nog glashelder.

Hoe een betrokken uitgever me een harde rechtse gaf. Ze liet me weten dat mijn illustratie-stijl min of meer… eh… ‘uit’ was.

KEDENG!

Zelf vond ik al een tijd dat ik weer eens een andere richting op moest, alleen was de nood niet hoog genoeg om er wat aan te doen. Maar dit was pijnlijk om te horen.

Je kunt je natuurlijk afvragen of je op tekengebied aan de mode mee moet doen. Aan de andere kant

1. moet er brood op de plank
2. zit je soms vast
3. is verandering zo nu en dan noodzakelijk

Maar wij zijn allemaal oud genoeg, lieve lezers, om te weten dat verandering MOEILIJK is, en om mee te beginnen NIET leuk. Op welk vlak dan ook.

Want DAMN.
Hoe Dan Wél?!

Tasten in het duister.  Van alles uitproberen, naar andere illustratoren kijken en soms nadoen, experimenteren.
Klinkt misschien romantisch, maar je maakt dan vaak ook waardeloze dingen.
Afijn, na een tijd knapten de experimenten op en werd het leuk.

Van het één kwam het ander: ik had een stok achter de deur nodig, en begon een blog. 

Op een marketingcursus leerde ik dat het goed is als mensen lid kunnen worden van dit blog.
Allemaal spannend en nieuw.
Maar man, het levert me wel mooie dingen op:

• verdieping op allerlei vlakken: illustratie, marketing, schrijven (met hulp van mijn zus de schrijver/redacteur, die vooral helderheid schept. Aanrader!)
• leuke contacten
• substantieel meer opdrachten
• een flexibele geest, ‘experimenteren’ is inmiddels my middle name

En ook heel belangrijk: door het blog krijg ik meer reacties op mijn werk!

Wil je reageren? Graag.
Of deel dit met een vriend(in), op Facebook of Twitter.