Vorige week schreef ik over een onderwerp dat me aan het hart gaat. Het is natuurlijk een hartstikke droog en ook nog complex onderwerp ‘de bezuinigingen in de jeugdzorg.’ Sahaaai! En ook nog met een petitie... Brr.

Een artikel met beelden nodigt meer uit tot lezen. ‘Illustraties-maken’ is my middle name, dus dat kwam goed uit.

Maar wat voor illustratie? En waarom díé?

Eerst heb ik een grote, hoofd- illustratie bedacht. Het mocht wel een beeld met een gezicht worden, belangrijk ter identificatie. Je moet weer geen sentimenteel plaatje krijgen, vandaar dat de personen niet zo realistisch zijn getekend. Beetje grafisch, toch menselijk.

Zelf had ik zin in een foto-illustratie, dan krijg je van die leuke schaduwen.

Welke te kiezen? Hmm, even laten liggen.

Ik bedacht dat ik het jongetje ook nog alleen kon gebruiken voor een kleine foto. Toevallig vond ik in een la een plastic bloem die goed als een soort gloeiende halo kon dienen. Die achtergrond moest donker zijn. Maar twee foto’s met donkere achtergrond, dat werd zo’n somber geheel. Dus moest de grote foto (zie hierboven) die met de houten snijplank erachter worden.

Okidoki.

Nu een derde tekeningetje. ’s Nachts had ik de jongen al met een zwaard bedacht, als afsluiting. Een gereedschap tegen demonen, en een zwaard duidt ook op lekker spelen, goed in je vel zitten.

Deze of deze?

Het werd de rechter. Waarom? Soms zie ik het zelf niet meer. Ik ging voor de effectiviteit en vroeg er een gezinslid bij, die vond de rechter beter. Daarom!