Daar gaat Alexandrine!
Hier op een hele ruwe schets, zo heb ik haar portret in gedachten.
Het schilderij krijgt (wederom!) een lichtroze ondergrond met gouache.
SNEL
snel, nu de verf nog nat is! dep ik met een prop wc papier het roze van het gezicht en de mouwen af.
Ik wil dat vooral het gezicht wit oplicht.
Alexandrine -maar ze werd Alexine genoemd- ziet er hierboven ietwat verfrommeld uit, maar dat komt helemaal goed.
EVEN FÖHNEN
De boel is opgedroogd en dus strak getrokken, nu héél voorzichtig en precies het gezicht schilderen, met het dunste penseeltje dat ik heb.
Alexine is een wild type, dus ze krijgt los haar.
Ze is geboren in 1832, en van jongs af aan geïnteresseerd in fotografie, iets wat dan nog heel ingewikkeld is.
Ongebruikelijk ook voor een meisje, om zich daarmee bezig te houden.
Maar ze heeft lak aan conventies.
Sjeest door Den Haag op haar paard, reist kris kras door Europa en als ze dat wel heeft gezien,
neemt ze op haar 20e haar moeder mee naar Afrika.
LEUK!
Kijk, dat vind ik nou zo leuk, de kleine ontdekkingen die je al schilderende steeds doet.
Ik was helemaal niet van plan om de mouwen kleurloos te laten.
Maar ik vind dat opene erg mooi, ik laat het zo.
Het paard pakt een beetje groot uit geloof ik.
Hopelijk valt het in het geheel straks wel mee…..
DE AARDE
Wat te doen met de aardbol waar Alexine overheen springt?
De landen erin schilderen?
Nee wacht.
Ik heb een oude atlas met een aardbol die ik perfect kan gebruiken als voorbeeld. Hij is vrij abstract, met fijne lijntjes.
Mooi he?
In Soedan sterven Alexine’s moeder én een tante die min of meer tegen haar zin wordt meegesleept, aan ziektes.
Alexine wil niet terug naar Den Haag en gaat in Cairo wonen.
Op een reis in de Sahara wordt ze hoogstwaarschijnlijk op haar 33e vermoord, haar lichaam wordt nooit gevonden.
Daarvóór schreef ze aan haar broer:
“…ik vind niets angstwekkends in de gedachte vrolijk en dapper mijn einde te vinden
door een geweerschot of een messteek,
in plaats van in een saai leven verder te slepen,
zoals ik zo velen heb zien doen.”
Een avonturier, die op plekken kwam waar nog nooit een westerse vrouw voet had gezet.
Natuurlijk schilder ik de aarde op de atlas niet precies na, veel te veel werk en ook niet nodig.
Hij moet alleen dezelfde indruk wekken.
Maar oei, wat wordt hij leuk.
Het schilderij is af!
In eerste instantie ben ik tevreden.
Maar iemand vindt het paard nogal massief, en dan zie ik het ineens ook.
Ik had ‘m eleganter willen hebben, minder groot
en door de donkere kleur is hij te ‘zwaar’ geworden.
Een volgende keer zou ik zo’n paard eerst een stuk doorzichtiger moeten opzetten.
Afijn, weer wat geleerd!
Wat vind jij ervan?
6 reacties. Reactie plaatsen
Wat vind jij ervan, vraag je! Maar ik zou zoiets nooit kunnen, mag je dan wel opmerkingen maken? Goed, ik doe het! Haar donkere hande, vermoedelijk heeft ze rijhandschoenen aan, doe mij een beetje denken aan de gebalde vuisten van ‘black power’.
Het was een fascinerende vrouw, ik heb jaren geleden al een biografie over haar gelezen. Ze nam hele serviezen mee op reis! Ze bleef daardoor een vrouw uit de hogere stand.
Natúúrlijk mag je dan opmerkingen maken. Leuk juist.
Hè, daar had ik totaal niet aan gedacht, aan de black power hand. Maar inderdaad, nu je het zegt…
Alexine was geen activiste denk ik, maar dat weet jij beter dan ik. Toepasselijk is het dus niet.
Ik las wel dat ze met vrijgekochte slaven in het huis in Caïro woonde. Maar of zij ze zelf vrijkocht..?
Ik vind het wel een leuk contrast dat stevige stoere uit de klei getrokken paard en dat levendige kleine meisje. Ze reisde in het echt vermoedelijk ook in zware treinen en stevige boten en was overal waar ze was op eerste gezicht niet op haar plek.. (Maar wie bepaalt dat). Ik vind het leuk dus!
Ach ja! Het is inderdaad een uit de klei getrokken paard natuurlijk!
Zo’n knol die eigenlijk voor de kar hoort. Gewoon een ander verhaaltje van maken in je hoofd.
Ik vind het goed getroffen! Er zijn zoveel verschillende paarden. Ze mag wel een wat stevig exemplaar hebben op die barre tochten. Dit paard is prima. Rotsvast, betrouwbaar en het waakt een beetje over haar….???
Dank je Anja! Barre tocht, stevig paard. Ook positief dus.