Heb jij een scherpe herinnering aan je vroegste kinderjaren? Toen je 2 jaar was?
……Niks?
Ik ook niet.
Is dat erg? Ach nee.
HELEMAAL WEG
Maar stel nou dat je moeder overleed toen je 6 jaar oud was. Je weet niks meer van haar.
Geen beeld, geen geur, beweging.
Dat zou ikzelf wel erg vinden.
Wim Boevink schreef in Trouw over het boek “Autumn” van Ali Smith.
Daarin barst een meisje in huilen uit, omdat ze dingen vergeet.
Futiliteiten -hoe de stoep eruit ziet waar ze overheen skate- onthoudt ze, belangrijke dingen niet.
Zoals hoe haar vader was, die ze nooit meer ziet.
Een oude man:
“Soms moeten we vergeten. Het betekent dat we een beetje rust krijgen.”
Als het meisje doorhuilt zegt hij:
Prachtig beeld. Troostend ook, vind je niet?
Je herinneringen vormen je, zélfs als je die vergeten bent.
Ik ga er een schilderij bij maken.
Maar…. wat zal ik schilderen?
WAT DENK JIJ?
Nu lijkt het mij wel spannend als jij een suggestie(s) doet.
Ik heb maar een beperkt hoofd met ideeen,
misschien bedenk jij iets waar ik nooit op zou komen.
EXPERIMENT
Als ik er wat mee kan gebruik ik je idee.
Het mag echt alles zijn he, raar (graag!), veel, een piepkleine suggestie, gooi het eruit!
Ik had al wat dingen bedacht, alleen vind ik die nogal concreet.
Misschien kun je elementen toevoegen aan een van deze schetsen.
Maar nog veel leuker lijkt het me als ik op iets heel anders uitkom.
Iets abstracters bijvoorbeeld,
zoals deze voor ‘Alles wat ik voel’.
Ho ho, ik bemoei me er verder niet mee, het woord is aan jou.
Ten overvloede: tijdens een brainstorm is alles geoorloofd.
Ik zit er klaar voor!
PS> Wil je dit delen?
Frisse Blik Blog
Wil je geregeld mijn kijk op het illustratie-proces in je mail? Van schets tot kinderboek: overwegingen, mislukkingen, juichmomenten. En meer van zulks. Schrijf je nu in.

Wat zoek je?
Archief
- september 2023 (3)
- augustus 2023 (1)
- mei 2023 (2)
- april 2023 (2)
- maart 2023 (2)
- februari 2023 (2)
- januari 2023 (1)
- december 2022 (2)
- november 2022 (2)
- oktober 2022 (2)
- september 2022 (2)
- juli 2022 (1)
- juni 2022 (2)
- mei 2022 (2)
- april 2022 (2)
- maart 2022 (1)
- februari 2022 (2)
- januari 2022 (2)
- december 2021 (2)
- november 2021 (2)
- oktober 2021 (2)
- september 2021 (2)
- juli 2021 (1)
- juni 2021 (3)
- mei 2021 (2)
- april 2021 (3)
- maart 2021 (2)
- februari 2021 (1)
- januari 2021 (2)
- december 2020 (2)
- november 2020 (2)
- oktober 2020 (3)
- september 2020 (2)
- juni 2020 (2)
- mei 2020 (3)
- april 2020 (1)
- maart 2020 (2)
- februari 2020 (3)
- januari 2020 (2)
- december 2019 (2)
- november 2019 (3)
- oktober 2019 (2)
- september 2019 (2)
- juli 2019 (2)
- juni 2019 (2)
- mei 2019 (2)
- april 2019 (1)
- maart 2019 (3)
- februari 2019 (2)
- januari 2019 (1)
- december 2018 (2)
- november 2018 (3)
- oktober 2018 (2)
- september 2018 (2)
- juli 2018 (8)
- april 2018 (3)
- maart 2018 (4)
- februari 2018 (4)
- januari 2018 (2)
- december 2017 (4)
- november 2017 (4)
- oktober 2017 (4)
- september 2017 (4)
- juli 2017 (2)
- juni 2017 (5)
- mei 2017 (4)
- april 2017 (4)
- maart 2017 (4)
- februari 2017 (4)
- januari 2017 (3)
- december 2016 (4)
- november 2016 (4)
- oktober 2016 (4)
- september 2016 (5)
- augustus 2016 (1)
- juli 2016 (2)
- juni 2016 (5)
- mei 2016 (3)
- april 2016 (5)
- maart 2016 (4)
- februari 2016 (4)
- januari 2016 (4)
- december 2015 (3)
- november 2015 (4)
- oktober 2015 (7)
- september 2015 (4)
- augustus 2015 (4)
- juli 2015 (2)
- juni 2015 (4)
- mei 2015 (4)
- april 2015 (4)
- maart 2015 (4)
- februari 2015 (4)
- januari 2015 (4)
- december 2014 (4)
- november 2014 (4)
- oktober 2014 (5)
- september 2014 (4)
- augustus 2014 (5)
- juli 2014 (3)
- juni 2014 (4)
- mei 2014 (5)
- april 2014 (4)
- maart 2014 (4)
- februari 2014 (4)
- januari 2014 (6)
- december 2013 (4)
- november 2013 (4)
- oktober 2013 (6)
- september 2013 (6)
- augustus 2013 (4)
8 reacties. Reactie plaatsen
A. ik lees je heel graag, jouw zoektocht is herkenbaar.
B. Ik was nog heel klein -en heb dit van mijn ouders van horen zeggen- maar goed. Ik ben met muziek geboren. Voortijds in mijn moeders buik hoorde ik mijn moeder al piano spelen. Zij speelde dolgraag Chopin. Mijn vader draaide op zondag -dan had hij vrij- 75 toeren platen… het verhaal is dat ik als driejarige rondjes danste op de muziek en helaas ook op een paar van die bakkelieten grammofoonplaten die op de grond lage en deze dus al dansend stuk danste…. Veel later -en dat weet ik nog wel- hoorde ik een pianostuk op de radio en riep naar mijn moeder: Mam dit is toch een stuk wat jij vroeger hebt gespeel?! Mijn moeder was licht geschokt. Het klopte precies, maar ik kon dat (eigenlijk) niet weten, want toen ik werd geboren was de piano er niet meer… ik heb dat dus niet anders dan in haar buik kunnen horen…
Gun je veel inspiratie!!! Hartelijke groet en fijne Paasdagen
Bedankt voor je uitgebreide reactie Boudewijn. Bijzonder verhaal..!
Hoi Marijke, ik ben een groot fan van je. Ik word altijd erg blij en ook ontroerd door je werk en je schrijven.
Met enige schroom, en alleen omdat je zei dat echt alles geoorloofd is, heb ik het volgende;
Soms, als het me te gortig wordt, mogen mijn angsten en zorgen uitrusten in mijn hangmatje in mijn hart, want daar is alle ruimte en rust (spat het glazuur al van je tanden ;-)).
Zo stel ik het me nu ook voor met vergeten, maar toch dierbare belangrijke herinneringen. Dat voelt ook goed.
Fijne Paasdagen en een liefs van Ilonka
He jee, wat een mooi compliment.
En lastig he, om een dierbaar beeld of gevoel te beschrijven zonder dat het al te larmoyant klinkt.
Maar mooi!
Een hangmatje…prachtig.
Nog even voor de duidelijkheid, het idee is niet uit mijn eigen brein ontsproten. Ook weer aangereikt gekregen van een lieve vriendin.
En ja ik ben het zusje van Mariska 🙂
O ja….. die achternaam, tuurlijk!
Dan ben jij natuurlijk ook al zo leuk!
Hoi Marijke,
Lees je nieuwsbrieven altijd met plezier… en leuke meedenkvraag dit keer 😉
Voor in de categorie ‘iets abstracter’ kun je hier wellicht iets mee. Als ik nadenk waar ik mijn herinneringen ‘bewaar’, dan stel ik mij dat als volgt voor: in mijn hoofd (als een groot archief/bibliotheek met veel feiten en details), in mijn hart (als een prachtige vitrinekast met bijzondere en dierbare artefacten en beelden) en in mijn buik (als een soort box waarin allerlei emoties zijn verzameld die bepaalde herinneringen bij me oproepen)….
Ben benieuwd wat je gaat schilderen!
Fijn paasweekend, Anke
Bijzonder dat je zulke concrete beelden erbij hebt. Dat heb ikzelf niet, zo zie je dat andere mensen (jij) weer met andere dingen komen. Ik laat het allemaal even sudderen.
Dank!