Ze doen het allemaal.
De kunstschilder, muzikant, scenario-schrijver, illustrator.

Iedereen kijkt de kunst bij anderen af.

Een schrijver leest aandachtig de roman van iemand die hij bewondert: wat is de structuur, hoe hou je het boeiend? Waarom zijn die karakters zo levensecht?

Als ik illustratieles geef merk ik dat leerlingen het not done vinden om anderen na te doen.
Alsof het niet helemaal eerlijk is, want het moet uit jezelf komen.
Heel begrijpelijk, maar totaal onnodig.

ZELFS PICASSO DEED HET
Éen van zijn eerste exposities hing vol met gejat werk. Nou ja gejat, hij had goed gekeken naar het werk van andere kunstenaars en allerlei stijlen overgenomen. Het was dus een hele diverse expositie, en hij leerde veel van die anderen, maar zijn eigen stem zat er nog niet bij.

Het wiel hoeft niet steeds opnieuw te worden uitgevonden.
Je kopieert, kijkt technieken af, een bepaald kleurpalet, een compositie. Je wordt er beter van.

Zaak is, wat doe je daarna?
Welk thema kies je, wat houdt jou bezig?
Combineer de geleerde stijlen, speel ermee. Voeg samen, laat eens iets weg, en op die manier kom je tot originaliteit.
Het kost veel tijd, járen. Heb geen haast, het proces is niet te versnellen. Je gevoelens, onderbewuste, plotselinge gebeurtenissen, alles heeft invloed.

Tijdens de voortdurende zoektocht van Picasso gebeurden er verdrietige én mooie dingen en maakte hij aangrijpende en prachtige schilderijen. Er was een periode met blauw werk, daarna met roze werk.

Uiteindelijk werd hij geïnspireerd door Afrikaanse kunst, door andere kunstenaars als Cézanne en Braque, en kwam uit bij het kubisme. Zelfs Picasso stond op andermans schouders.

Doe het ook! Leer, kijk af,

Nog niet overtuigd? Ik schreef een keer eerder over dit onderwerp, Beter goed gejat dan slecht bedacht.