Het was verbazingwekkend.
Op de Camping-waar-je-alleen-mét-hond-opkwam was het mode om drie hondjes te hebben. Drie precies dezelfde. Ik geef toe, het staat leuk.
En dat vond onze buurman ook. Hij verwende en vertroetelde de hondjes.
ONGELOGEN- er was voor iedere hond een eigen kampeerstoeltje. Het punt was: op de stoel zitten was verplicht.
Op het koele gras liggen, een snuif aarde ruiken of een frisse duik nemen verboden.
Steeds weer zette een hondje aarzelend een poot op het gras, en steeds weer werd ‘ie terug gedirigeerd.
Als toeschouwer ging je hopen dat de man met laptop, tafel en stoel zomaar, op onverklaarbare wijze in het meertje zou vallen.
En dan…geëlektrocuteerd.
Ach nee, te wreed he.
Of toch niet?
Reageren op deze Bevrijding kan hieronder.
1 reactie. Reactie plaatsen
Hoi Marijke, ik zie het helemaal voor me en…. van mij mag die man ook wel in het water vallen, dan kunnen de hondjes weer hondjes zijn.