Ik weet het zeker! Tekening nummer 7 voor het Burenboek komt vandaag af. Hè hè.
Aan de arbeid dus, er moet nog best wat gebeuren:

De mensen die deze blog altijd lezen weten inmiddels dat de tekening voor mijn zoekboek is.
Het wordt goed gevuld, want er moet straks wel wat te zoeken zijn.

Sommige dingen komen op iedere pagina terug,
zoals op de achtergrond deze twee boeven…

die op een gegeven moment achterna worden gezeten door deze agenten.

Ook dit autootje komt steeds terug, van een muis die de hele bliksemse boel op orde houdt. Hij veegt, repareert de weg, legt een bloemetje bij een jarige neer.
Eindelijk kan ‘ie even een kopje thee bij zijn soortgenoten drinken.
Ik knip de muizen uit ander papier, zodat ik er nog mee kan schuiven.

Zoals je ziet teken en knip ik niet zo secuur. Ook het perspectief hoeft niet precies te kloppen,
ik hou ervan dat het daardoor wat los oogt.

Het lastige van het uitknippen en niet-meteen-opplakken is alleen, dat die verhipte papiertjes alle kanten opwaaien.

Nou mensen, ik ben er! Numero zeven is af, ik ben nét over de helft van het boek!
Nou ja, van het binnenwerk dan.

Hier kunnen kinderen zich straks wel even mee vermaken, denk je niet?
En zo niet, dan is er tenminste één persoon die het uren, wat zeg ik, dagen, of nee, wéken zoet heeft gehouden.