Je tekent ‘natuur’, als kleuter zijnde, wat wordt het dan?
Maar ja, ben je een Zuid-Spaanse kleuter, dikke kans dat het dan eeeh…. zoiets wordt?
Denk het wel!
Noem me onnozel, maar dat drong nu pas in volle omvang tot me door. Hoezeer de plek van je wieg bepaalt hoe jij de wereld ziet.
Ineens blijkt -in Spanje op vakantie met mijn zus- dat een bloem een hele dikke steel kan hebben.
Ik ben niet zo’n kosmopoliet, ik ben nooit in zulk droog gebied geweest en keek m’n ogen uit.
Wat een merkwaardige knakkers.
En nou ja zeg, de bloei van de agave, een cactus die je overal in Zuid-Spanje ziet, wordt ME-TERS hoog,
zijn lange steel verwordt tot hout, en daar kun je van álles en nog wat van maken.
Trouwens, hier zit niemand achter een geranium de dood af te wachten.
Welnee, dat gebeurt achter hele ander vegetatie.
Kortom, mijn blik op de natuur is drastisch verbreed, verdiept en verhoogd,
…er is een heel assortiment aan vormen en kleuren bijgekomen.
Inmiddels ben ik weer thuis op m’n stek, in het atelier.
Waar ook heus wel ‘natuur’ is, hoho wat krijgen we nu dan, hiero!
Reageren? Leuk!
6 reacties. Reactie plaatsen
Ik geniet altijd van je eigenwijze grappige kijk op de dingen om je heen. Heerlijk.
Nah, wat fijn om te horen Ella. Bedankt!
Wat weer verrukkelijk Marijke! Dankjewel! De schoonmoeder van mijn zoon vindt jouw kaarten altijd zo prachtig! Ik heb haar dit even doorgestuurd …
Groetjes, Janke
Leuk Janke!
Leuke blog. Toch klopt het verhaal over de geraniums niet. Geraniums doen het juist fantastisch in Spanje. Ze kleuren de straten, balkonnetjes en terrassen. Heel wat meer bloem dan in onze koude regio. Wat ik het leukste vond is hoe de kinderen bergen tekenen. Bergen? Die hadden mijn mannen nog nooit gezien.
Daar gáát m’n verhaal. 😉
Dan hou ik het er maar op dat mensen in de paar dorpen waar ik was, niet achter de geraniums zitten.