Heel bijzonder. Hoe meer de techniek kán, om ons het leven makkelijker te maken, hoe meer we van alles Zélluf willen doen. Zoals vroeger.

Zelf brood bakken, groenten verbouwen, truien en (echt waar) broeken breien. Of we spelen zelfs dagenlang dat we uit een andere tijd komen, inclusief kleren en attributen.

Een geur van Authenticiteit, met je handen werken, met je poten in de echte modder staan. Uiteraard zonder de ellende van destijds met open riolen, de builenpest, luizen overal.

Tja, zelf ben ik ook zo iemand. Lakzegels maken bijvoorbeeld. Ooit iets heel serieus voor koningen en andere adellijke types, nu gewoon heel leuk om te doen.

En moeilijk! Op you-tube filmpjes ziet het er heel simpel uit. Maar ook hier geldt, zoals helaas bij bijna alles, oefening baart kunst.

Ik had twee wasstaven gekocht (bij de betere teken-spullen-zaak), maar geen zegelring of zegelstempel.

 Ik kwam bij de koppen van schroeven uit, die goed te gebruiken zijn. Ze hebben soms hele mooie patronen, alleen moet er niet echt een gat in zitten (zoals bij die mooie, bloem-achtige rechts), dan blijft de was erin zitten.

Gelukkig was Heleen (15) de afgelopen dagen snuffelstage bij mij aan het lopen. We hebben deze stage o.a. heel nuttig besteed met experimenteren. En…Heleen heeft een broer met een soort van vlammenwerper-aansteker!

We ontdekten: hoe heter het vuurtje, hoe beter. En uiteindelijk kregen we een paar parels van stempels.

Nu nog mijn naam in Rosa Steen of zo veranderen, zodat het helemaal klopt. En ja, dit is zo authentiek als het maar kan, want het stinkt wel.