Eigenlijk wilde ik dolgraag naar De Kunstacademie.
Maar ik was heel verlegen, kwam uit een dorp, en die mensen op de Groningse kunstacademie leken me behoorlijk enge types.
Stadse, échte kunstenaars, en vast heel assertief.

Dus nee, ik ging niet. Ik koos voor de PABO, mijn vader zat in het onderwijs, dat kende ik.
Ik was niet voor leerkracht in de wieg gelegd, maar ik leerde, maakte de opleiding af,
en toen
bleek er helemaal geen werk te zijn.

Tja, wat nu? Tóch de kunstacademie?
Er was een deeltijd-kunstacademie in het dorpse Leeuwarden, waar ik op kamers woonde.
Hij was minder goed dan die in Groningen, maar juist daardoor ’te doen’, leek me.
Hoefde ik ook nog eens niet te verhuizen.
Dit durfde ik aan, en inderdaad, het was te doen. Niemand nam de opleiding erg serieus, er werd luchtig wat aangeklooid, zowel door docenten als studenten.
En toen werd de opleiding opgeheven. O dear.

Ik zette, net als deze ooievaar voor het Troostfilosofie-boek, mijn valhelm op.
Veiligheidstuig om en hup…

daar ging ik dan eindelijk de diepte in.
En toen bleek dat ik, best heel aardig, en steeds beter, kon vliegen.
Frisse Blik Blog
Wil je geregeld mijn kijk op het illustratie-proces in je mail? Van schets tot kinderboek: overwegingen, mislukkingen, juichmomenten. En meer van zulks. Schrijf je nu in.

Wat zoek je?
Archief
- december 2023 (1)
- november 2023 (3)
- oktober 2023 (2)
- september 2023 (3)
- augustus 2023 (1)
- mei 2023 (2)
- april 2023 (2)
- maart 2023 (2)
- februari 2023 (2)
- januari 2023 (1)
- december 2022 (2)
- november 2022 (2)
- oktober 2022 (2)
- september 2022 (2)
- juli 2022 (1)
- juni 2022 (2)
- mei 2022 (2)
- april 2022 (2)
- maart 2022 (1)
- februari 2022 (2)
- januari 2022 (2)
- december 2021 (2)
- november 2021 (2)
- oktober 2021 (2)
- september 2021 (2)
- juli 2021 (1)
- juni 2021 (3)
- mei 2021 (2)
- april 2021 (3)
- maart 2021 (2)
- februari 2021 (1)
- januari 2021 (2)
- december 2020 (2)
- november 2020 (2)
- oktober 2020 (3)
- september 2020 (2)
- juni 2020 (2)
- mei 2020 (3)
- april 2020 (1)
- maart 2020 (2)
- februari 2020 (3)
- januari 2020 (2)
- december 2019 (2)
- november 2019 (3)
- oktober 2019 (2)
- september 2019 (2)
- juli 2019 (2)
- juni 2019 (2)
- mei 2019 (2)
- april 2019 (1)
- maart 2019 (3)
- februari 2019 (2)
- januari 2019 (1)
- december 2018 (2)
- november 2018 (3)
- oktober 2018 (2)
- september 2018 (2)
- juli 2018 (8)
- april 2018 (3)
- maart 2018 (4)
- februari 2018 (4)
- januari 2018 (2)
- december 2017 (4)
- november 2017 (4)
- oktober 2017 (4)
- september 2017 (4)
- juli 2017 (2)
- juni 2017 (5)
- mei 2017 (4)
- april 2017 (4)
- maart 2017 (4)
- februari 2017 (4)
- januari 2017 (3)
- december 2016 (4)
- november 2016 (4)
- oktober 2016 (4)
- september 2016 (5)
- augustus 2016 (1)
- juli 2016 (2)
- juni 2016 (5)
- mei 2016 (3)
- april 2016 (5)
- maart 2016 (4)
- februari 2016 (4)
- januari 2016 (4)
- december 2015 (3)
- november 2015 (4)
- oktober 2015 (7)
- september 2015 (4)
- augustus 2015 (4)
- juli 2015 (2)
- juni 2015 (4)
- mei 2015 (4)
- april 2015 (4)
- maart 2015 (4)
- februari 2015 (4)
- januari 2015 (4)
- december 2014 (4)
- november 2014 (4)
- oktober 2014 (5)
- september 2014 (4)
- augustus 2014 (5)
- juli 2014 (3)
- juni 2014 (4)
- mei 2014 (5)
- april 2014 (4)
- maart 2014 (4)
- februari 2014 (4)
- januari 2014 (6)
- december 2013 (4)
- november 2013 (4)
- oktober 2013 (6)
- september 2013 (6)
- augustus 2013 (4)
17 reacties. Reactie plaatsen
Mooi verhaal, wijze woorden en ook weer prachtig verbeeld.
Je blog geeft mij het steuntje in de rug dat ik nu net nodig heb; ik ga op zoek naar mijn helm 😉
Dát is leuk om te horen Marjan, vlieg-ze!
Mooi om te lezen hoe het kan lopen Marijke. Soms is de weg wat langer, maar er komt wel uit wat in je zit. Talent komt altijd bovendrijven.
Groet, Willy
Daar weet jij alles van Willy!
Ik ben een hele late bloeier 😉
Leuk om te lezen en heel herkenbaar haha. Ik ben nog op zoek naar een helm in de juiste maat maar kom er vroeg of laat wel ????
Zo die reactie leidde weer een eigen leven. De vraagtekens kloppen niet. Was nog aan het typen.
Stapje voor stapje kom ik steeds een stukje verder!
Zeker, als je maar stappen zet, hoe klein ook. Als je over een jaar achterom kijkt, zie je ineens wat het samen opleverde, in je ontwikkeling.
Nu ben je een echte hoogvlieger!
Mooie tekeningen!
Liefs Truke
🙂
Wat leuk, nooit geweten dat jij de PABO gedaan hebt!
Jaja! Zou je niet zeggen hè. 😉
Fijne blog weer. Geeft deze burger moed. En de tekeningen zijn beeld- en beeldschoon!????
Oh die vraagtekens is een emoji met hartjes.
Ik heb ‘m in beeld. Emoji hartjes terug!
Wat superschattig, we leren allemaal onze vleugels uit te slaan.
Deze (kl)ooievaar deed mij denken aan Karlsson van het dak. Hahaha met dat propellertje op zijn rug en…..
Karlsson! Ach, daar was ik dol op.