Daar zijn we weer mensen!
Het was me de zomer wel.
Het leek wel of ik, met man en jongste zoon, aan de Franse Rivièra zat in plaat van het doorgaans koele Kopenhagen.
We wandelden langs steigers waarop honderden zonne-aanbidders lagen en in de rivier zwommen.
DAPPER
We weerstonden de koele verlokking, liepen kordaat door om…
…die ook al de nodige hitte uitstraalde.
Zoals deze van Jean Pierre Roy:
Thuis gekomen werkte ik stoïcijns verder in de schaduw van de zonneschermen in het atelier, terwijl buiten de mussen flauw vielen van de zinderende warmte…
…in mijn eigen prentenboek een kale man een heul aparte plant water gaf,
een joch zoetigheid roosterde,
en waar de draken hun hete vuren spuwden…
…en daarmee is het thema van deze blog helemaal gecoverd!
Ook is deze spread af, nummer acht van mijn zoekboek.
Hartstikke leuk dat je weer meekijkt de komende tijd, ik heb er zin in, in ieder geval.
Reageren kan hieronder, stel ik altijd op prijs!
8 reacties. Reactie plaatsen
Prachtig.
Het is een geheel en met zóveel mooie kleine scenes. Het meisje dat oefent om te gaan vliegen, de drakenpoep die wordt opgevangen ,de eieren die uitgebroed worden…En toch gaat je oog ook direct naar het meisje dat haar poes zoekt.
Op papier zal dit nóg mooier zijn.
Je hebt de illustratie uitvoerig bekeken, wat leuk! En goed dat je oog naar het meisje trekt, dat is altijd wel ingewikkeld om voor elkaar te krijgen.
Wat een prachtige plaat weer Marijke! Zo veel details, je blijft er naar kijken. Ik geniet altijd zo van je blogs, dank! En fijn weekend 🙂
Dank je Marloes, heeeelemaal vanuit Engeland. Fijn om te horen!
Je zult daar wel overspoeld worden met Queen-nieuws..?
Hartstikke leuk, Marijke! En zo een fijn kleurgebruik. Je schrijft plaat nummer 8, hoeveel platen komen er in het boek?
Twaalf. Ik ben dus op driekwart, een mijlpaal. Of eigenlijk is iedere spread een mijlpaal, want ik ben nu al een paar weken met numero 9 bezig. En hij is nog lang niet af!
Superfijn blog weer, Marijke!
Dank je Tiny!